Bu Ülkenin İnsanları
Çok değil, ben
çocukken, diyelim otuz yıl öncesi, insanlar evlerinin anahtarlarını paspasların
altına koyarlardı. Herhangi bir evin kapısında, anahtarı ya paspas altında, ya
kapı kirişinin üstünde ya da kapı önündeki saksının altında bulurdunuz. Evlerin
yalnızca bir tane anahtarı olurdu ve tüm hane halkı onu kullanırdı.
Daha da önceleri, anahtar kavramı da yoktu kırsalda. Kapı üzerinde
iki halka olurdu ve bu bir bez parçası ile bağlanırdı. Evi korumak için değil
elbette, ev Allah’a emanetti çünkü ve bu ciddiye alınırdı. Sadece evde
olmadığını belirtirdi evin hanımı.
Ben çocukken, yani bir sigara içimi öncesi, çocuklar okula
kendileri giderdi. Yalnızca birinci sınıfa yeni başlayan ağlak çocuklar bir süre
okula taşınırdı, korkmasın diye. Sonra o minimini birler dahil her çocuk kendi
başına gider gelirdi okula. Evi çok uzak değilse büyük şehirlerde bile.
Çocuklar Allah’a emanetti ve bu çok ciddiye alınırdı.
Senet sepet bilmezdi insanlar. “Söz” vardı her şeyden evvel. Eğer
biri söz vermişse ciddiye alınırdı bu. Kredi kartının olmadığı günlerdi ve “söz”ün
çok fazla kredisi vardı.
Önce anahtarların çoğalması ile başladı her şey. Paspaslara güvenimiz
kalmadı ilk evvel. Sonra bu da yetmemeye başladı. Çelik kapılar yaptırdık, çift
kilitli. Hırsıza kilit dayanmazdı elbet. Yetmedi, alarmlara vurduk başımızı.
Çocuklarımızı yollara bırakamaz olduk. Allah dahil kimselere
emanet edemedik. Ne olur, ne olmazdı. Kötü adamlar türedi bir bir. Mahallenin
kızına bile yan bakmayan adamlar gitti, yerine mahallenin el kadar çocuğunda
cinsel tatmin arayan insanlıktan bihaber cesetler geldi.
Dünya, güven üzerine kuruludur aslında. Doğruluk eğilimi diye
bir kavram vardır. Güvenmek isteriz karşımızdakine. Medeniyet böyle gelişmiş,
ilerlemiştir. İnsan insana güvenmek zorundadır. Böylesi bir anlayışa sahip
toplumdan, babasına bile güvenmemesini salık veren bir topluma yolculuk.
Peki ne oldu bu güzel insanlara? Ne oldu bu toplumun
insanlarının güven duygusuna? Ne zaman birbirimize kazık atar hale geldik? Ne zaman
sapıklar girdi hayatımıza?
Ne zaman kaydı şirazesi o çocuksu dünyanın?
21.11.2013
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder